Omdat ik merkte dat ik redelijk uitgeput was door de slechte slapen en de spanning, leek het me goed om een rustdag in te lassen in Vlissingen. In tegenstelling tot Gijs ben ik gecharmeerd van de haven van Vlissingen in hartje centrum. Het is allemaal wat kneuterig. En ’s nachts als de loopbrug open is, kost het je zeker een kwartier om het toiletgebouw te bereiken. Lees verder “Rustdag”
Vlissingen
In het donker opgestaan om wederom met de ebstroom te vertrekken richting Vlissingen. Eerst door de sluis om daarna door de vaargeul richting Noordzee te motoren. Eenmaal op open water de zeilen gehesen. In een paar rakken waren we bij de monding van de Westerschelde. Ter hoogte van Westkappelle het Traffic Centre Steenbank ingelicht van onze plannen om het Oostgat in te lopen met bestemming Vlissingen haven. Terloops nog even gevraagd of we zichtbaar waren op de AIS. Helaas kreeg ik een antwoord wat ik helaas al verwachtte: NEGATIVE. Toch weer wat werk aan de winkel. Met de vloedstroom in de rug naderde we met ruim 9 knopen onze bestemming van de dag.
Stellendam
De zeilmaker in de haven van Stellendam kon ons niet helpen. Hij kende echter wel een zeilmaker in Middelharnis, een paar kilometer verderop. We hadden 2 opties: met de boot naar de zeilmaker en daar het grootzeil aftuigen of in Stellendam het zeil demonteren en met alternatief vervoer naar de zeilmaker. Ik koos voor het laatste. De havenmeester was zo vriendelijk mij af te zetten bij het ‘busstation’ van Stellendam. Dit bleek niet meer dan 2 vervallen bushokjes met een fietsenrek in het midden. Lees verder “Stellendam”
Scheveningen
’s Ochtend vroeg op zodat we met afgaand tij voor de haven van Rotterdam langs kunnen varen. Bestemming zou Marina Roompot worden. Op basis van de weersvoorspelling twijfelde ik of we de genua er nog op moesten zetten. Dat gaat in de haven makkelijker dan op open water. Toch besloten het bij de fok te houden. Eenmaal buiten trok de wind aan tot ruim 20 knopen uit ZW. Ik was blij met mijn keuze.
Schellingwoude
Ondanks dat Pepijn de volgende ochtend op vakantie zou gaan, was hij toch zo vriendelijk om mij te helpen de AIS aan te sluiten. Een AIS is een zender/ontvanger waarmee ik op mijn kaartplotter kan zien wie er om mij heen varen. Mits zij ook een AIS hebben, maar dat wordt gelukkig steeds meer gemeengoed. Schepen langer dan 30 meter zijn overigens verplicht er een te hebben. Daarnaast kan je een alarm instellen dat gaat piepen als er een schip op ramkoers ligt. Toch wel een fijn idee als je in de nacht het Kanaal moet oversteken.
Daar is de dag die je wist dat zou komen
Daar is de dag die je wist dat zou komen. Maanden naar toe geleefd, maar nooit echt bij stil gestaan. Iemand die eenzelfde trip heeft gemaakt zei eens tegen mij: ‘Het moeilijkste is losgooien en vertrekken. De rest volgt vanzelf.’ Ik dacht dat betrekking had op het idee dat je voorbereiding nooit af is, de boot nog niet klaar, de randzaken nog niet geregeld, etc. Lees verder “Daar is de dag die je wist dat zou komen”
De aanloop
De voorbereidingen liepen volgens plan. Rustig kon ik mijn actielijst aflopen. Leveranciers kwamen hun afspraken na. De timing was ook goed. De hele watersportbranche piekt in het voorjaar, dus de maanden juli en augustus zijn relatief rustig. Zodoende kon ik ook goede afspraken maken met de werf. In de aanloop heb ik een flink aantal mensen gesproken die ook een lange zeilreis hebben gemaakt. Zonder uitzondering werd iedere voorbereiding wel getroffen door een onvoorziene wending. Bij mij bleven deze echter uit. 9 augustus zou ik vertrekken. Dat was zeker.
Kans op een unieke zeilervaring!
Wat doe je als je de staatsloterij hebt gewonnen? Ik riep altijd dat ik de wereld rond zou gaan zeilen. Nu ik me eindelijk realiseer dat ik de loterij toch niet ga winnen, ben ik gaan onderzoeken of het ook zonder staatssteun kan. En die plannen worden nu wel heel erg concreet! De stand van zaken rond de aankoop van een schip kun je onderaan de mail lezen.
Keuze schip
Ooit zat ik als klein kind bovenop de Volkeraksluizen voor me uit te dromen toen mijn oog viel op een zeiljacht dat de sluis kwam binnenvaren. Een schitterend gelijnd schip met een vrijwel vlak dek, een schip van de Balticwerf. Toen ik eind vorig jaar op zoek ging naar een schip voor mijn reis, was het voor mij duidelijk: het moest een Baltic worden. Nadat ik een mooie versie gevonden had en na lang onderhandelen een prijs was overeengekomen, stond mij niets meer in de weg. De keuring zou slechts een formaliteit zijn, althans dacht ik.