Keuze schip

Ooit zat ik als klein kind bovenop de Volkeraksluizen voor me uit te dromen toen mijn oog viel op een zeiljacht dat de sluis kwam binnenvaren. Een schitterend gelijnd schip met een vrijwel vlak dek, een schip van de Balticwerf. Toen ik eind vorig jaar op zoek ging naar een schip voor mijn reis, was het voor mij duidelijk: het moest een Baltic worden. Nadat ik een mooie versie gevonden had en na lang onderhandelen een prijs was overeengekomen, stond mij niets meer in de weg. De keuring zou slechts een formaliteit zijn, althans dacht ik.

Niets bleek minder waar toen tot mijn grote teleurstelling zaken naar boven kwamen waar ik in mijn liefde overheen had gekeken of die dankzij een bekwame keurder boven water kwamen. De conclusie was dat het vertrouwen in deze boot was verdwenen. Ik wilde niet elke keer naar boven blijven kijken of de mast wel blijft staan ;-). Toen de koop eenmaal was ontbonden en ik op zoek ben gegaan naar een ander schip heb ik nogmaals de eisenlijst doorgenomen. Wat is nou echt belangrijk en waar moet ik op letten. Een dag lang over de schouder meekijken van een expert heeft me een hoop geleerd. Het is logisch te kijken naar de zeileigenschappen van een boot, maar lange tijd op een boot wonen stelt ook andere eisen aan een schip. Stahoogte binnen en een grotere leefruimte zowel binnen als buiten, miste ik achteraf in de Baltic. Een volgend schip moest hier wel aan voldoen, uiteraard zonder concessies te doen aan de mooie lijnen van het schip. Met een zaklamp, zuignap, meetlint en een klophamer heb ik de meest desolate haventjes van Nederland bezocht. Het goede nieuws: ik denk mijn ideale schip gevonden te hebben.

 

 

Reacties zijn gesloten.