LEFzeilt.nl

Het windstilte gebied breidt zich helaas uit en we hebben niet of nauwelijks wind. De boot schommelt en rammelt daardoor aan alle kanten. Het waait te zacht om een zeil te hijsen en boot schommelt te hard om het niet te doen. Zo zijn we een groot deel van de dag bezig. Lees verder “Dé ontmoeting”

Terwijl het licht wordt en miezert, verschijnt op stuurboord één van de grootste Galapagos eilanden, genaamd San Cristobal. In één van de baaien van dit eiland gaan we de komende dagen voor anker en is dit onze thuishaven om de rest van Galapagos verder te ontdekken. Dat betekent met een Ferry of georganiseerde trip, want op eigen houtje mag dat helaas niet. D & ik herinneren ons ineens vakantiefoto’s van anderen die G ooit hebben bezocht: allemaal in regenkleding. Het feit dat we ook nu in de miezer varen, betekent vast dat ik de komende dagen enorm kan shinen in m’n enkellange regenponcho. Eindelijk! Lees verder “Galapagos”

Nadat de LEF goed gevuld is met diesel en water, laten we rond 10 uur PTY achter ons en gaan we ri open zee. Het voelt een beetje als een schoolreisje: binnen een uur wordt alles ‘in gang’ gezet om er het maximale uit te halen, incl. de vishengel. En met succes. Terwijl ik bezig ben m’n eerste homemade brood te bakken, vangt D binnen 10 min de eerste vis. Yes! Lees verder “Panama – Islas las Perlas – Galapagos”

Lloyd kwam ons ophalen. Hij leek haast te hebben, want hij griste onze bagage en weg was hij. Op de parkeerplaats stond een busje waar hij onze tassen achterin aan het proppen was. Toen we wegreden mompelde hij iets over mensen op de highway. Wellicht waren dat een paar toeristen die hoorden bij de koffers achter in de bus die we moesten ophalen. Toen we eenmaal de Lees verder “Jungle”

Dan is het eindelijk zo ver! De Koninginne-etappe, l’étape de la reine. De kers op de taart. De zeildroom van waarschijnlijk velen, maar zeker die van mij. De Atlantische oversteek. Dik 2.700 nautische mijlen, bijna 5.000 km water, water en nog eens water.
Vanaf het begin van mijn reis in augustus stond de eerste week van januari rood omcirkeld in mijn agenda. Voor mijn reis heb ik een stuk of tien mensen gesproken met ervaring met het oversteken van de oceaan. Vrijwel unaniem was de mening dat het wat zeilen betreft niet het ingewikkeldst is. De route is naar het zuidwesten. Naar die hoek waait ook de passaatwind en als klap op de vuurpijl staat de stroming ook nog die kant op. Iemand zei: ‘Je hoeft alleen je zeilen te hijsen, dan kom je er van zelf. Alhoewel dat hoeft niet eens, zonder zeilen kom je er ook’. Waar maakt iedereen zich druk om dan zou je denken. Lees verder “De Oversteek”

Op naar Las Palmas, het laatste puntje Europa en startpunt van de Atlantische oversteek. Ik realiseer me dat het nu voor het ‘echie’ wordt. Dit wordt de langste oversteek tot nu toe. Tot zover ben ik altijd nog wel binnen afzienbare afstand van land geweest, maar nu kies ik het ruime sop. Geen vluchthavens onderweg of andere escapes.  Lees verder “Las Palmas”

Maandag 26 november. Na veel logistieke appjes is het dan eindelijk zover. In de haven van Lagos zien we Martijn over de steigers op ons afkomen. Mooi, ons vakantie avontuur gaat beginnen! #zinin
De kennismaking met LEF overtrof onze verwachtingen. Wat een mooi en groot schip. En van alle gemakken voorzien. Martijn had als echte gastheer gekookt dus met een heerlijke maaltijd en een biertje konden we gezellig bijkletsen en kennismaken (ook met de boot).
Lees verder “‘Life after Lagos’ door Ronald de Haas”

Sines is de laatste haven aan de Westkust van Portugal voordat je de ‘hoek’ om gaat bij Sagres naar rustiger vaarwater langs de Algarve. Sines is ook de geboorteplaats van Vasco da Gamma. De haven is een drama, het hoogtepunt (of beter dieptepunt) in mijn oceaan deining debacle. Hoopvol vraag ik mijn buurman of wellicht het dorpje de moeite van een bezoek waard zou zijn. Lees verder “Sines”

Wat een feest! In Lissabon ga ik mijn familie ontmoeten. Allereerst mijn ouders die me staan op te wachten als ik in Lissabon aankom. Aansluitend komen mijn broers en zwager ook langs. Al zijn de 2,5 maand sinds mijn vertrek uit Nederland voorbij gevlogen, heb ik ze wel gemist. Lees verder “Lissabon”

Hans, mijn broer en walkapitein, appt dat er een orkaan op weg is naar Portugal! Al in geen 100 jaar is er een orkaan aangekomen op het vaste land, maar net nu ik er ben, gaat het blijkbaar gebeuren. Blijkbaar, want ik heb nog niemand om mij heen erover horen praten. Dus dan maar even informatie inwinnen! Lees verder “Porto”