De eerste 2 dagen op het water moet ik altijd een beetje inslingeren. Het maakt daarbij niet uit of het ruw of rustig weer is. Dat we niet of nauwelijks slapen door het geslinger en gerammel door het ontbreken van wind helpt ook niet bij het gevoel. Daarom besluiten we vannacht de motor te starten. Door een beetje vaart in de boot te brengen ligt ze stabieler. En we kunnen dan ook proberen wat zuidelijker te komen, dichter bij de tradewinds. We spreken af dat als een van ons wakker is deze even kijkt of alles nog staat zoals we zouden willen. Door de volle maan kunnen we mijlen ver kijken en we zijn al dagen geen boot meer tegen gekomen, dus een redelijk veilige keus lijkt ons. De oceaan is hartstikke vlak zo ver als je kunt kijken. Door de deining worden we weliswaar steeds ruim 2 meter opgetild, maar dit gaat zo geleidelijk dat je het nauwelijks merkt. We slapen heerlijk en worden een stuk relaxter en vrolijker wakker dan de eerste 2 dagen.
Vandaag is mijn moeder jarig! Met de sat phone op het voordek geïnstalleerd, druk ik het nummer van Oosterhout in. Net op het moment dat ik denk dat het niet lukt, hoor ik een krakende toon. Hij gaat over! ‘Met Wil’ hoor ik in mijn oor. We moeten even wennen aan het andere stemgeluid en de forse vertraging op de lijn, maar het is wel bijzonder om zo ver van huis, midden op de oceaan, mijn moeder aan de lijn te hebben.
D heeft een ingenieuze constructie gebouwd om vanuit onze luie kuipstoelen te kunnen zien of we beet hebben. De vislijn loopt door een elastieke lus op ooghoogte naar de kikker op het dek. Mocht een vis happen en de lijn strak komen staan, wordt het elastiek uitgerekt. Niet veel later hebben we beet. Na wat gestuntel halen we de lijn binnen. Het blijkt een bonito die zo groot is dat we die in een week tijd met zijn tweeen nog niet op krijgen. Daarnaast zijn we inmiddels zo arrogant, dat we een Mahi Mahi eigenlijk lekkerder vinden. Beau de Bonito krijgt daarom gratie en verdwijnt met een duik weer in de diepblauwe oceaan. Nu maar hopen dat we nog iets anders vangen!
'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan'