Wat doe je als je de staatsloterij hebt gewonnen? Ik riep altijd dat ik de wereld rond zou gaan zeilen. Nu ik me eindelijk realiseer dat ik de loterij toch niet ga winnen, ben ik gaan onderzoeken of het ook zonder staatssteun kan. En die plannen worden nu wel heel erg concreet! De stand van zaken rond de aankoop van een schip kun je onderaan de mail lezen.
Doordat de plannen concreet worden, moet ik ook andere zaken gaan organiseren. Dit is een unieke kans voor jou: Ik zoek nog steeds leuke mensen die een stuk met mij mee willen zeilen. Dat kan jijzelf zijn of wellicht ken je een geknipt persoon in je omgeving. Planning is begin augustus vanuit Nederland te vertrekken. Vervolgens via Engeland naar Frankrijk te zeilen. Dan de oversteek naar Noord-Spanje om vervolgens af te zakken via Portugal naar de Canarische eilanden. Daar het schip af te laden met water, eten en diesel om in januari de Atlantische Oceaan over te steken.
Je mag zelf kiezen van waar tot waar je mee wilt zeilen óf van wanneer tot wanneer (maar niet allebei tegelijk). Dus zoek je een excuus om achter je bureau vandaan te komen, even weg te zijn van de dagelijkse beslommeringen thuis, herinneren hoe het voelt om zonder telefoon en internet te leven, genieten van de fenomenale vergezichten over de zeeën vergezeld van albatrossen en dolfijnen, laat het me weten!
Dus, begin augustus vertrek vanuit Nederland.
Aug-Sep: Engeland en Frankrijk
Okt-Nov: Spanje en Portugal
Dec: Canarische eilanden
Jan ’19: Atlantische oversteek
Schip
Ooit zat ik als klein kind bovenop de Volkerak sluizen voor me uit te dromen toen mijn oog viel op een zeiljacht dat de sluis kwam binnenvaren. Een schitterend gelijnd schip met een vrijwel vlak dek, een schip van de Baltic werf. Toen ik eind vorig jaar op zoek ging naar een schip voor mijn reis, was het voor mij duidelijk: het moest een Baltic worden. Nadat ik een mooie versie gevonden had en na lang onderhandelen een prijs was overeengekomen, stond mij niets meer in de weg. De keuring zou slechts een formaliteit zijn, althans dacht ik. Niets bleek minder waar toen tot mijn grote teleurstelling zaken naar boven kwamen waar ik in mijn liefde overheen had gekeken of die dankzij een bekwame keurder boven water kwamen. De conclusie was dat het vertrouwen in deze boot was verdwenen. Ik wilde niet elke keer naar boven blijven kijken of de mast wel blijft staan ;-).
Toen de koop eenmaal was ontbonden en ik op zoek ben gegaan naar een ander schip heb ik nogmaals de eisenlijst doorgenomen. Wat is nou echt belangrijk en waar moet ik op letten. Een dag lang over de schouder meekijken van een expert heeft me een hoop geleerd. Het is logisch te kijken naar de zeileigenschappen van een boot, maar lange tijd op een boot wonen stelt ook andere eisen aan een schip. Stahoogte binnen en een grotere leefruimte zowel binnen als buiten, miste ik achteraf in de Baltic. Een volgend schip moest hier wel aan voldoen, uiteraard zonder concessies te doen aan de mooie lijnen van het schip. Met een zaklamp, zuignap, meetlint en een klophamer heb ik de meest desolate haventjes van Nederland bezocht. Het goede nieuws: ik denk mijn ideale schip gevonden te hebben. Welk schip houd ik nog even voor me, we zijn nog in onderhandeling.
Reacties zijn gesloten.