De boot heeft zich fantastisch gehouden, maar uiteraard heb ik nauwelijks een oog dicht gedaan. Nog geen week geleden was ik het vertrouwen in de motor volledig kwijt en nu geven we hem 24 uur lang op zijn donder. 24 heel uren achter elkaar stampend door de golven. In de kuip klinkt het als de motor als een zonnetje loopt, maar in de WC klinkt een onregelmatige trilling. In bed hoor ik weer een brom. Ik neem me voor dat ik het allemaal verbeeld en maak mezelf wijs dat het goed is om 24 uur lang te functioneren op bedrijfstemperatuur. Iedere dag ontkoppel ik de benzine slang om te kijken of er zicht opnieuw vuil ophoopt in de slang. Ik heb het idee dat het afneemt. Dadelijk als ik in Portugal ben en zeeën van tijd heb, moet ik de tank maar eens schoon maken neem ik me voor. Aangekomen in Cherbourg ontkoppel ik de dieselslang weer eens en. Check het oliepeil. Daar mag wel wat bij, het is niet erg dat de motor een beetje olie heeft verbruikt na een etmaal dienst. Scheutje voor scheutje giet ik wat olie in de vuldop, terwijl ik tussendoor het niveau peil. Inmiddels een halve liter aangevuld, maar het peil stijgt nauwelijks. Nog een scheutje en dan lijkt het me voldoende. Plotseling gutst de olie uit de vuldop. Wat blijkt, ik gooi de olie in het koelvloeistof reservoir in plaats van het oliereservoir. Gepaard met een hoop gevloek en paniek, roep ik Gijs. Na 10 minuten heeft hij de pomp gevonden en pomp ik alle koelvloeistof uit het reservoir. Op naar de winkel voor voldoende koelvloeistof om minstens 2x het reservoir te kunnen spoelen. Daar gaat mijn vrije middag.
'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan'
Reacties zijn gesloten.