Bula! Is de welkomstgroet in Fiji, je hoort het overal en iedereen zegt t met een stralende lach. We dompelen ons onder in het Fijiaanse leven. Het inklaren ging weliswaar snel in Savusavu, het krijgen van de cruising permit liet even op zich wachten omdat de ambtenaar die daarover ging met verlof was. Schouders werden opgehaald en er werd een scenario geschetst dat het nog wel even kon duren, voor iedereen die de afgelopen week was binnengekomen. Gelukkig konden we profiteren van een bevriende bijdehante Amerikaan die het er niet bij liet zitten en er op stond dat hij de dag erop kon vertrekken..en zo werd bij customs overuren gedraaid. Toch ineens onverwacht snel vertrokken we afgelopen dinsdag naar Taveuni, het op 2 na grootste eiland van Fiji met het felbegeerde papiertje.
We liggen aan een mooring bij een zeilersvriendelijk resort, (wat zeldzaam schijnt te zijn). Het resort heet Paradise en dat is het. Het rif is prachtig, van hieruit wordt veel gedoken en gesnorkeld. Het wordt gerund door een Australisch echtpaar, die hier ook 3 kinderen adopteerden. Het hele resort is verwoest door cycloon Winston in 2016, alles moest weer opnieuw worden opgebouwd en toen kwam COVID. Ze bleven open voor zeilers (die daar dankbaar gebruik van hebben gemaakt en nu nog steeds terugkomen) en zijn een bakkerij begonnen om hun personeel enigszins aan t werk te houden.
We mogen hier gratis liggen. Daartegenover staat dat ze graag willen dat we hun faciliteiten gebruiken, dwz toch een beetje geld uitgeven. Gisteren hebben we een eilandtour gedaan met hun gids. Hij vond dat we ook naar de internationale date line (180 meridiaan) moesten. En de winkel die claimt iedere dag als eerste open te zijn.. maar hoogtepunt was een schitterende wandeling langs kust en watervallen in dit knalgroene tropische landschap. Onze gids was zo aardig, we konden geen nee zeggen tegen de ‘Fijiaanse avond’ We belandden tussen de duikers uit Ohio die, ik denk, elkaar een beetje zat waren en zich stortten op vers bloed. Traditioneel is hier de ‘earth oven’ Eten wordt ondergronds gekookt in hete kolen. Het was heerlijk, kip rund varken en wat groenten met prachtige sausen waaronder kokosmelk vermengd met heerlijke verse kruiden. De Kava drank die ze hier ritueel drinken in een ‘sevusevu’ ceremonie, van gemalen Kava wortel en water, is niet te drinken maar je mag het niet uitspugen als je het vies vindt, dat is een belediging. Dus ogen dicht en hup in een keer doorslikken, niet nadenken.🙈
Morgen gaan we verder richting de zuidelijke Lau-eilanden. Fulaga is het doel. Volledig remote. Kava gaat mee, want dit moet je aanbieden bij de chief in het dorp, anders mag je daar niet ankeren. En wie weet mogen we weer genieten van een ‘Sevusevu’ ceremonie..