Doordat de crew van de LEF opeens gehalveerd is, hebben we ruimte over in de boot. Een ongekende luxe. D en ik discussiëren opeens over of we een kastje gaan gebruiken voor zijn boxershorts of de eieren. Aangezien D z’n was nog steeds zoek is, is het antwoord op de vraag voorlopig gegeven: de eieren kunnen er in. Onze volgende etappe bedraagt 3000nm, ruim 5,5 duizend kilometer! Lees verder “Op naar Marquesas”
Dé ontmoeting
Het windstilte gebied breidt zich helaas uit en we hebben niet of nauwelijks wind. De boot schommelt en rammelt daardoor aan alle kanten. Het waait te zacht om een zeil te hijsen en boot schommelt te hard om het niet te doen. Zo zijn we een groot deel van de dag bezig. Lees verder “Dé ontmoeting”
Galapagos
Terwijl het licht wordt en miezert, verschijnt op stuurboord één van de grootste Galapagos eilanden, genaamd San Cristobal. In één van de baaien van dit eiland gaan we de komende dagen voor anker en is dit onze thuishaven om de rest van Galapagos verder te ontdekken. Dat betekent met een Ferry of georganiseerde trip, want op eigen houtje mag dat helaas niet. D & ik herinneren ons ineens vakantiefoto’s van anderen die G ooit hebben bezocht: allemaal in regenkleding. Het feit dat we ook nu in de miezer varen, betekent vast dat ik de komende dagen enorm kan shinen in m’n enkellange regenponcho. Eindelijk! Lees verder “Galapagos”