Voldoende eten in de koeling en de kasten voor 5 dagen en de watertanks tot de nok gevuld vertrekken we na het middaguur uit de haven van Boulogne. We hebben een goed nacht gehad en uitgeslapen zodat we fris aan ons eerste nachtelijk avontuur konden beginnen. De reis naar Cherbourg zal circa 24 uur duren, dus rekening houden met het getijde is niet echt nodig. Althans dat dacht ik. Immers in 24 uur heb je 2x stroom mee en 2x stroom tegen. Het feit dat we op de motor varen leek we ook wel goed voor onze nachtelijk ontmaagding. Een volgende nacht zeilen zal dan een kleine stap zijn.
Vol goede moed stuur ik de haven van Boulogne uit via dezelfde weg zoals we binnen gekomen zijn. Gijs en ik zijn de boot aan het opruimen, stootwillen opbergen en landvasten opscheren, terwijl de stuurautomaat de LEF op koers houdt richting uitgang. Plotseling stokt de boot en ik voel de kiel over de grond slepen. Geschrokken zet ik de automaat op standby en geef vol gas achteruit naar waar we vandaan komen. Gelukkig komt de boot los, maar varen wel weer de haven in. De mensen op de kade die ons net hebben uitgezwaaid staan ons verbaasd aan te kijken. Gijs roept via de marifoon de havenmeester op voor advies. Deze oppert in gebrekkig engels dat we aan moeten leggen zodat we naar het havenkantoor kunnen komen. Daar zal hij wel uitleggen wat de route naar buiten is. Daar hebben we echter geen zin in. Snel slaat Gijs de pilot open. Daarin staat dat bij binnenvaart men onder de 122 graden moet blijven. Bij uitvaren betekent dit dus (122 +180) is 302 graden. Daarbij wordt gesproken over een wit vlak op de muur dat we inderdaad zien. Stapvoets doen we een nieuwe poging de haven uit te komen. Het lukt!
Eenmaal voorbij het eind van de pier blijkt de zee toch wel heel hoog. Golven van een meter of 2 doen hun uiterste best om ons weer terug Boulogne in te duwen. Hoewel de snelheidsmeter ruim 5 knopen aangeeft, blijkt de Speed Over Ground (werkelijke snelheid tov de bodem) een schamele 4 knopen. Lijkt een klein verschil, maar scheelt toch 6 uur langer varen op een oversteek van ruim 120 mijl. Gespannen kijk ik naar het gezicht van Gijs. Als hij ook maar een sprankje twijfel uitstraalt, blaas ik de tocht af. Daarmee blaas ik ook de droom uit om Coruña te halen met Gijs. Rasoptimist Gijs blijft echter positief en geeft aan door te willen zetten. Dan gaan we er ook voor. De gashendel gaat nog een stukje verder open om de 6 uur vertraging in te lopen.
Na een uur of 2 varen, net als het land uit zicht raakt, loop ik de kajuit in. Bij de navigatietafel check ik de route nog eens als mijn oog op de dieseltank meter valt. Deze staat onder helft! Hoe kan dat? In Amsterdam bij vertrek hebben we alles volgetankt. Ruim 200 liter in de tank en 5 jerrycans vol met in totaal bijna 100 liter. Hadden we dan al zoveel gemotord? Het logboek er op na slaand, leerde dat het aantal motoruren opgeteld inderdaad aardig wat was. Beginnend met de Noordzeekanaal, maar ook naar Stellendam nadat het zeil gescheurd was, of het oversteken van de Westerschelde vanuit Vlissingen, etc. Hoe kon ik zo stom zijn? 24 uur varen keer 5 liter per uur is 120 liter. Er zat nu dus onvoldoende in de tank voor de tocht naar Cherbourg. Mijn eerste reactie was: omkeren. Of toch doorvaren, 100 liter in jerrycans en zeker 80 liter in de tank moest voldoende zijn. Ik reken echter met 5 liter per uur omdat ik dat ook maar gehoord heb. Misschien zuipt mijn Perkins motor wel diesel als een Viking bier. We besluiten de dieseltank te vullen met de diesel uit de jerrycans. Als de tank dan vol zit, moeten we Cherbourg op zeker kunnen halen. Beukend tegen de golven klem ik een trechter tussen mijn voeten in de opening van de dieseltank. Zo goed of kwaad als ik kan probeer ik alle diesel uit de jerrycan in de trechtermond te mikken. De eerste jerrycan van 22 liter verdwijnt in de tank, net als de volgende. Op het laatst nog 3 jerrycans van 10 liter. De tank is nog steeds niet vol. Pas bij de laatste zie ik dat de diesel net meer zakt in de trechter. De tank zit vol. Cherbourg, Here we come. Of wellicht is ‘On arrive’ beter op zijn plaats. Onze eerste nacht op het water wordt een feit!
Reacties zijn gesloten.